In dit nummer starten wij met een nieuwe rubriek met als titel De therapeut aan het werk. Met deze rubriek willen we een constructieve dialoog tussen psychoanalytische
therapeuten en psychoanalytici tot stand brengen, waarbij enerzijds openheid en respect voor elkaars klinisch werk wordt opgebracht, en anderzijds ruimte wordt geboden voor het uitwisselen van alternatieve visies en perspectieven. We hopen onze lezers die voor het merendeel in de analytisch-therapeutische praktijk actief zijn hierdoor te kunnen boeien. Met dit nieuwe initiatief hopen we de drempel tot publiceren bij psychotherapeuten en psychoanalytici te verlagen. Op die manier kan ons Tijdschrift voor Psychoanalyse een forum worden van uitwisseling van klinische ervaringen tussen clinici.
In een filosofisch-analytisch artikel wordt ingegaan op identiteit, een thema dat Paul Verhaeghe enkele jaren geleden heeft uitgewerkt. De visie van Michel Thys is van een totaal andere strekking. Hij integreert de visies van de vier grote psychoanalytische denkers (Freud, Klein, Bion, Lacan) en benadrukt het paradoxale karakter van de identiteitsnotie in de psychoanalyse. Daarbij bespreekt hij fundamentele concepten zoals het ik (het meest bepaalde of grijpbare aspect ervan), het zelf (in haar verschillende gedaanten) en het subject. Thys komt uit bij een volgens hem voor de psychoanalyse wezenlijk spanningsveld tussen een metapsychologische en een fenomenologische dimensie dat ook belangrijk is voor de analytische praktijk.
Het laatste artikel van Jaap Ubbels belicht de relevantie van het werk van de Nederlandse psychoanalyticus en schrijver Hans Keilson, die zeer geleden heeft onder de Holocaust. De lezer zal ontdekken hoe gevoelig de thema’s waarover Keilson heeft geschreven in Nederland liggen. Keilsons werk heeft een grote maatschappelijke betekenis. Zijn psychoanalytische bijdrage getuigt van een indrukwekkende veerkracht. Ondanks zijn ongelukkige kindertijd en adolescentie is Keilson tot op hoge leeftijd levendig gebleven en bereid geweest zich te verdiepen in de innerlijke wereld van anderen. Zegt dit niet genoeg over de werkzaamheid van de psychoanalyse als therapeutische methode?
