Samenvatting

Psychotic temptation is een moeilijk te lezen boek, om een aantal redenen die ik hier zal noemen. Allereerst opent de recent overleden schrijfster, Liliane Abensour, een Franse psychoanalytica van Marokkaanse afkomst, die psychotische patiënten behandelde, het boek met de meest moeilijke thema's en begrippen uit de psychoanalyse waar het de genese van de psyche betreft. In de loop van het boek worden de onderwerpen wel wat toegankelijker en lijken zij eerder inleidingen te zijn op de moeilijke thema's van het begin. Après coup wordt de openingstekst duidelijker, maar dan moet je wel eerst het hele boek doorwerken. Het gebeurt natuurlijk wel vaker dat de lezer bij het vorderen van de tekst steeds meer gaat begrijpen, maar in Psychotic temptation is de begindrempel wel erg hoog. Pas toen ik het laatste deel over creativiteit las, begon ik enigszins te begrijpen wat Abensour in het eerste deel had verteld over de oorsprong (van de mens in psychologische zin). De lezer raad ik dan ook aan tegendraads te zijn en met lezen achteraan in het boek te beginnen en in een kreeftengang het boek door te werken: eerst The delusional temptation and imaging thinking dan A space for psychosis: from writing to psychoanalytic psychodrama, om uit te komen bij het begin The time of psychosis: from ‹actual› to ‹present› dat opent met The question of origins. In deze volgorde zal de lezer minder moeilijkheden ondervinden het boek te doorgronden, want hoe je het ook wendt of keert, het blijft een hermetisch boek. Dat is ook niet zo verwonderlijk want het gaat immers om een niet makkelijk te begrijpen onderwerp als de psychotische binnenwereld.