A dangerous method
Samenvatting
Op 3 januari 2012 ging in de schaduw van het nog in kerstverpakking gehulde Brusselse Atomium de jongste film van David Cronenberg in avant-première. Na het filmfestival van Venetië en een doortocht in de Verenigde Staten en Frankrijk bereikt Cronenbergs langverwachte opus nu ook de Belgische en Nederlandse zalen.1 Dat de gerenommeerde cultregisseur, bekend van het betere horrorwerk als Crash (1996) en Spider (2002), met A dangerous method (2011) een voor zijn doen wel heel bijzondere film heeft gemaakt, is wellicht een understatement. Gedocumenteerd door de gelijknamige studie (Kerr 2012), serveert Cronenbergs adaptatie van John Hamptons theaterstuk The talking cure (2002) ons een tranche de vie van Sabina Spielrein (1885-1942), een van de vrouwelijke pioniers van de psychoanalyse. Cronenberg laat de monsters dit keer achterwege en opteert voor een strak geregisseerd psychologisch kostuumdrama. Onder het rimpelloze oppervlak van victoriaanse Salonfähigkeit gaan de innerlijke demonen van de protagonisten echter niet minder heftig tekeer. En laat deze hoofdfiguren nu net niet de minsten zijn, namelijk Sigmund Freud en Carl Gustav Jung. Jungs vermeende verhouding met zijn patiënte — en latere studente en collega-psychiater — Spielrein, vormt de centrale verhaallijn. Deze laatste biedt echter tegelijkertijd een verdere inkijk in de interne keuken van de psychoanalytische Sache, inclusief het ontstaan en het tot een kookpunt komen van een van de befaamdste ruzies uit haar geschiedenis, resulterend in Jungs vadermoord op Freud. Het is wellicht de eerste keer dat het commerciële filmcircuit een podium geeft aan de driehoeksrelatie van Spielrein, Jung en Freud. Opmerkelijk in tijden van Freud-pesten en psychoanalyse-bashen, toch?
Onbeperkt toegang tot het online archief?
Wilt u dit artikel en alle andere artikelen in het archief onbeperkt kunnen lezen?
Log in of neem een abonnement.
© 2009-2024 Uitgeverij Boom Amsterdam
ISSN 1382-516x
De artikelen uit de (online)tijdschriften van Uitgeverij Boom zijn auteursrechtelijk beschermd. U kunt er natuurlijk uit citeren (voorzien van een bronvermelding) maar voor reproductie in welke vorm dan ook moet toestemming aan de uitgever worden gevraagd:
Behoudens de in of krachtens de Auteurswet van 1912 gestelde uitzonderingen mag niets uit deze uitgave worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch door fotokopieën, opnamen of enig andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
Voor zover het maken van kopieën uit deze uitgave is toegestaan op grond van artikelen 16h t/m 16m Auteurswet 1912 jo. Besluit van 27 november 2002, Stb 575, dient men de daarvoor wettelijk verschuldigde vergoeding te voldoen aan de Stichting Reprorecht te Hoofddorp (postbus 3060, 2130 KB, www.reprorecht.nl) of contact op te nemen met de uitgever voor het treffen van een rechtstreekse regeling in de zin van art. 16l, vijfde lid, Auteurswet 1912.
Voor het overnemen van gedeelte(n) uit deze uitgave in bloemlezingen, readers en andere compilatiewerken (artikel 16, Auteurswet 1912) kan men zich wenden tot de Stichting PRO (Stichting Publicatie- en Reproductierechten, postbus 3060, 2130 KB Hoofddorp, www.cedar.nl/pro).
No part of this book may be reproduced in any way whatsoever without the written permission of the publisher.
Nieuwsbrief Boom Psychologie
Meld u nu aan en ontvang maandelijks de Boom Psychologie nieuwsbrief met aantrekkelijke aanbiedingen en de nieuwe uitgaven.
Aanmelden